Simone Honijk - zang, Durk Hijma - gitaar, Thomas W. Andersen - contrabas,
Joost Kesselaar - drums, Ellister van der Molen - trompet/bugel, Natalio Sued
- tenor/klarinet
Op dit album staan naast een aantal van zijn bekendste stukken ook minder
bekende pareltjes. Composities die ontroeren, verrassen en prikkelen. Simone:
“Zijn composities ademen een sfeer van romantiek en nostalgie”.
Aan trompettiste Ellister van de Molen en saxofonist Natalio Sued heeft Simone
twee sterke melodische tegenspelers. Met veel flair geven zij een persoonlijke
draai aan de stukken. Bassist Thomas Andersen legt met zijn fraai gekozen
basnoten een stevige basis neer voor elk stuk en is de arrangeur van dit album.
Het subtiele spel van gitarist Durk Hijma en de ritmische drive van drummer Joost
Kesselaar maken het geheel compleet.
Johnny Mandel (1925-2020) is een belangrijke filmcomponist die als een van de
eersten de jazz daarin voluit durfde te gebruiken. Zijn stukken zijn zowel door
beroemde popartiesten als ook jazzlegendes omarmd en vaak vertolkt. Al in de
jaren 1950 speelde en schreef Mandel voor artiesten als Count Basie en Chet
Baker. Als arrangeur werkte hij ook mee aan de albums Here’s to Life, Shirley
Horn, Ring-a-Ding-Ding! (1961) van Frank Sinatra, The Dude (1981) van Quincy
Jones en Love Is the Answer (2009) van Barbara Streisand. In 2010 is zijn naam
toegevoegd aan The Songwriter’s Hall of Fame.
Simone Honijk begon haar professionele zangcarrière op de leeftijd van 38 jaar.
In 2001 maakte ze de grote stap en verruilde ze een HRM functie voor de
opleiding Vocal Jazz aan het Conservatorium van Amsterdam. Ze is sindsdien
regelmatig te beluisteren met haar eigen kwartet of als gast soliste op de
jazzpodia en festivals.
Ze heeft eerder drie albums uitgebracht: From This Moment On (2017), Interplay
(2008) en Mosaic (2007). Interplay is een album met pianist Bert van den Brink
waarop ze composities van pianist Bill Evans zingt.